بر بالهای امید

به نام خدا
درسالروز رحلت نبی اکرم-صلی الله علیه وآله-وشهادت حضرت رضا-علیه السلام-مشتاق بودم بروم مشهد که سعادت نشد؛مراسم عظیمی هرساله برگزار میشود که من تازه متوجه شدم خراسانی ها آن را چهل وهشتم می گویند؛ نام آن را نمی دانستم- مادر یکی از عزیزان را رفتم برای اولین بار دیدم؛ ایشان شاید انتظار دیدن مرا به این شکل ورفتارنداشت ویا ...بهرحال خوب بود اما من این شیوه ی رفتاری وجوانب امردیگر را نپسندیدم؛ متاسفانه آنچه که نباید واقع میشد وپیشداوری ؛حاصل وساری شده وتاثیر خودش را گذاشته است-مدتی قبل مطلع شدم یکی ازدوستان برای امری به یکی ازدوستان مشترک رجوع کرده؛منهم دوبار تاکیدکردم ایشان را ملاقات کند وتدبیر بایسته اتخاذ شود؛ درجایی مواجه با موضوعی شدم که انتظارنداشتم این برادر توجه نکند وبه من درپاسخ به گله ی دوستانه گفتند فوریتی در حرفهای شما حس نکردم؛ خیراست؛مشکل از انتظار بیش از اندازه ی من دربرخی مواقع از دوستان یا نزدیکان است ودر همین موارد این روزها مواجه با عدم حس کردن فوریت یا اهمیت قضایایی از دیگر عزیزانم هم شده ام واینهم خیراست-درخصوص حمید هم بااینکه خیلی دلم میخواهد اورا کمک کنم ولی موضوع او نیاز به منابع مالی دارد ومنهم درتوانم نیست؛با چندنفرهم صحبت کردم به نتیجه نهایی نرسیده؛خودش وخانواده اش هم ازمن انتظاردارند ومن نمیدانم چه باید بکنم؟کاش میتوانستم کمک بیشتری کنم ومتاثرهم هستم که معدن او همینطور بدون سرمایه گذار مانده؛سرمایه خوبی دارد اما بدون پشتوانه ی قوی مالی واین خیلی سخت است ودرد آور-بایکی از بچه های عزیز تصویری بعد از مدتهای مدید صحبت کردم واشتراکی با دوستان دیگری هم؛خرسند شدیم-یکی از دوستان هم که در مقطع بالاتری دانشگاه درس میخواند مطلبی را باید حفظ وترجمه میکرد؛برای من فرستاد من نیز از دوست خوبی خواستم قبول زحمت کند وبعد تعجب کردم الان که کارش راه افتاد بعدا چه میکند؟چگونه میخواهد این مقطع را طی کند؟اینهم نوعی از تحصیل است.-مجید دوست خوب جوان من نیز برایم پیامی فرستاد واز مشکلات عدیده ای که براو مستولی شده وقبلا هم حضوری گفته بود نوشته، بی نهایت متاثرم کرد؛ اینهارا که می بینم ویا می شنوم ویا به من منتقل می کنند و دراین شرایط نمی توانم کارفوق العاده ای کنم علاوه بر شرمندگی بسیار متاثرترم میکند.