روز معلم

گاهى به واسطه ى تكرارِ برخى عبارات، عمق و ميزانِ اهميتِ آنها، فراموش مى شود.
يكى از اين واژگان، "معلم" است.
ترديد ندارم اگر هر روز هم براى بزرگداشتِ اين قشرِ فرهيخته اختصاص يابد، باز آنگونه كه بايد، مقام والايشان موردِ تقدير قرار نمى گيرد.

از اين رو و به بهانه ى "روزِ معلم" ، به پاس تمامِ زحماتِ ايشان، تمام قد مى ايستم و به احترامشان كلاه از سر بر مى دارم و با صداىِ بلند مى گويم:
تا دنيا دنياست وام دار و منت دارِ آنى كه به من الفبا را آموخت تا آن معلمى كه علمِ عدالت و هنرِ دفاع را به من هديه كرد، هستم و اين خاكسارى را تاجِ افتخارى براى خود مى دانم.