به نام خدا
در آستانه سال 2020 ایستادهایم.
رنج اما همچنان پدیدهای جهانی است، در هر شش گوشه عالم انسانهای بسیاری از تبعیض، فقر، بیعدالتی، آزار ، ناامنی و آلودگی زیست محیطی، مهاجرت و تبعات آن رنج میکشند. گویا هنوز مانده تا شبِ جهان به سپیده دم برسد.
آنچه جهان در این سالها پیش از پیش شاهد آن است بی اعتنایی فراگیر سازمانهای بینالمللی، شخصیتهای تاثیر گذار و حتی مردم به ارزشها و آرمانهایی است که در راهش انقلابهای بزرگ را در سراسر جهان به سرانجام رسانند و اندیشههای سترگ را بنیان نهادند و فداکاریهای بیشمار و حیرت انگیزی را رقم زدند.
این روزها آنقدر همه گرفتار نجات شخص خودشان هستیم که گویا فراموش کرده ایم بشریت از نظر حقوق عمومی در یک قایق نشسته است. در عصر ارتباطات و تکنولوژی و بی اثر شدن مرزهای جغرافیایی در روابط انسانی، سرنوشت همه انسانها به شکلی مستقیمتر از گذشته بهم پیوسته است و به رغم این بهم پیوستگی بی اعتنایی و بی تفاوتی به سرنوشت همدیگر فراگیرتر شده است. به جای توافق بر دموکراسی و حقوق بشر و آرمانهای انسانی، همه با هم بر جعلی بودن و بی اثری دموکراسی و حقوق بشر و آرمانها و ارزشهای انسانی به توافقی ناگفته رسیدهایم. حکام جهان با خیال راحت قوانین را نقض میکنند یا قوانینی را تصویب میکنند که حقوق و کرامت انسانها را خدشه دار میکند و کار چندانی هم از آن همه منشور و سازمان و نهاد بین المللی ساخته نیست.
سالی که گذشت تغییر معناداری در بهبود اوضاع جهان حاصل نشد و مسابقه ای بین رهبران سیاسی جهانی در نفی اررزشهای بشری شکل گرفت.
پیروان ادیان و منکران آن همه در رنجی که جهان گرفتار آن شده است سهیماند.
سال نوی میلادی فرصت دوباره ایست برای نو شدنی دوباره، امیدی تازه است به نیروی خیرخواهی انسان و میراث سترگی که حاصل وحی، تفکر و عمل جمعی انسانهاست.
پیامبران در نقاط تاریک تاریخ پدیدار شده اند و راه سعادت و نجات را برای انسانها روشن کردهاند، این مسیر همچنان نورانی و روشن است.
امیدوارم صلح و دوستی با قدرت و قوت بیشتر در جهان فراگیر شود، پیامی که همچنان ضرورت جهان پرآشوب ماست.
برچسب : نویسنده : mousavi289o بازدید : 177